Op deze pagina kun je je reactie achterlaten.
In verband met de aard en de achtergrond van deze website zal iedere reactie eerst door de redactie worden beoordeeld vóór plaatsing. Reacties met ongenuanceerde veroordelingen, zowel in de richting van Henk als in de richting van het justitiële apparaat of mensen die daar deel van uit maken zullen wij niet plaatsen. Wij kunnen ons voorstellen dat je je verontwaardiging wilt uiten via verwijten en scheldwoorden en vragen je daar een andere weg voor te vinden. Wij kunnen zelf ook flink tieren in de beslotenheid van eigen kring, waarna we onze boosheid omzetten in inleving in alle betrokkenen en in helderheid over wat we willen en in de kracht om dat voor het voetlicht te brengen. Graag je begrip hiervoor.
Klik hier om een reactie te plaatsen.
Een schokkend verhaal van Justine Mol in haar boek Voorbij Schuld en Onschuld. In de uitzending van Peter van der Vorst kwam het maar kort in beeld. Ik had graag meer aandacht voor haar boek gezien. Het boek geeft namelijk een grondig beeld van het leven in een gevangenis. Vooral als je onschuldig bent, moet het leven een lange nachtmerrie zijn. Ik heb het gevoel dat ik Henk Haalboom heb leren kennen. Ik heb bewondering voor hem dat hij zo krachtig de gevangenis kon verlaten. Ik heb me verbaasd dat hij helemaal niet de mens is zoals hij werd afgeschilderd. Hij verborg zijn onmacht niet in het interview en bleef op lastige vragen ingetogen reageren.
De website gaf mij inzicht in deze strafzaak. Het is niet eens moeilijk om te ontdekken dat de rechters er een potje van hebben gemaakt. Een veroordeling die gebaseerd is op veronderstelljngen, want wat is nu eigenljjk bewezen? Zelfs het bloedvlekje in zijn auto is geen stevig bewijs. Dat heeft Prof. van Koppen goed aangestipt. En laten we eerlijk zijn, dat dna wat zo gering van grootte is, zegt toch niets van een moord. Zeker niet nu vrij aannemelijk is dat Henk Haalboom die Pim Overzier heeft ontmoet bij de woning van vriendin Rianne. Nu de hoofdofficier van justitie duidelijk heeft gezegd dat verstikking onomstotelijk moet vaststaan en dat bij enige twijfel iemand vrijspraak moet krijgen, moet het geen probleem zijn dat Henk Haalboom alsnog wordt vrijgesproken.
De strafzaak van Henk Haalboom kwam diverse malen in beeld. De HUMANdocu van een paar geleden zette mij al aan het denken. Nu zag ik het programma Onschuldig van Peter van der Vorst. Ineens werd het zo helder voor me. Dit is geen moord geweest en Henk Haalboom is daarom onterecht veroordeeld. Ik zag een foto in beeld van Pim Overzier, het vermeende slachtoffer. Een foto waar hij leunt tegen een balie. Met liniaal en even rekenen kwam ik op enen lengte van 1.95, uitgaande van de hoogte van de balie in het ziekenhuis. Hoe je als OM op het idee komt dat Henk Haalboom als veel kleinere man zo’n lange man heeft willen overweldigen en verstikken is lachwekkend. Een flinke klap op iemands hoofd met een stuk hout of hamer was nog voorstelbaar geweest. Nee, Haalboom moet dit met blote handjes hebben gedaan. Zonder maar een schrammetje te veroorzaken. Jan Bloem als gevechtsportdeskundige legde het helder uit. Dit heeft Haalboom nooit gekund. Dat hoofdofficier van justitie Bart Nieuwenhuis bij Pauw zei dat bij twijfel iemand vrijgesproken dient te worden, dat betekent dat Henk Haalboom alsnog vrijuit moet gaan. Er is geen moord, maar een man die ernstige hartproblemen had en op een spanningsvolle plek is is overleden. Er zijn in ieder geval nog mensen geweest die hem begroeven en zo hun respect hebben getoond voor deze overleden man. Al durfden ze niet in de openbaarheid te komen vanwege het anonieme karakter van een homo-ontmoetingsplaats. Henk Haalboom is Onschuldig, dat ben ik volledig met Peter van der Vorst eens.
Weinig toe te voegen aan de voorgaande reacties. Het staat voor mij vast dat hier sprake is van een gigantische gerechterlijke dwaling. De rechters hebben een doodsoorzaak bedacht, waarvoor nihil bewijs aanwezig was. Hoe konden ze verstikking en geweld verzinnen, want geen enkele patholoog-anatoom zag er sporen van, ook de arts van het NFI niet.
Aan de vorige reacties kan ik nog toevoegen dat de hoofdofficier van justitie Bart Nieuwenhuis nog iets interessants zei in zijn interview bij Pauw. Hij zei namelijk dat slechts één patholoog-anatoom in de zaak van Henrigues (de 2 agenten) verstikking meende te zien, maar dat drie anderen pathologen-anatoom tot een ander oordeel kwamen. Dat betekent dat het getal van de meerderheid in dit geval de doorslag gaf. Dat is een interessant gegeven, want ik heb rechters wel eens meererheidsmeningen zien wegwuiven ten faveure van één gammel tegengeluid.
Een aspect wat in de uitzending van Peter van de Vorst op rtl4 goed tot uiting kwam, was de fysieke onmogelijkheid van Henk Haalboom om de hem toegeschreven handelingen te verrichten. Dat kan iedere weldenkende Nederlander met zijn blote oog wel zien en bedenken. Haalboom moet geen partij zijn geweest voor de veel grotere en jongere Overzier. Dat bracht rtl4 uitstekend in beeld.
Gelet op de uitlatingen van de officier van justitie moet het voor advocaat Knoops geen enkele probleem meer zijn om Henk Haalboom alsnog eerherstel te laten krijgen.
Door het review van José van der Veer word ik geprikkeld om een aanvullend review te schrijven. Ik heb het interview met de hoofdofficier alsnog bekeken. Ik hoor hem zeggen dat onomstotelijk moet vaststaan dat iemand werd verstikt en dat als er maar enige twijfel is, iemand moet worden vrijgesproken. Dat is heldere taal. Maar hoe zit het dan met de zaak van Henk Haalboom? Daar heeft de patholoog-anatoom geen doodsoorzaak gevonden. De man mankeerde niets. Geen spoor van verstikking, geen spoor van geweld. Toch besloten de rechters dat Pim Overzier was verstikt en dat hij met geweld werd vermoord.
Waar halen de rechters dan vandaan, vraag ik me dan af. Zonder een spatje bewijs zijn die doodsoorzaken toch een greep in de lucht? Wat ik zeker zo bijzonder vond, dat er wel sporen van een acuut hartfalen werden gevonden, een natuurlijke dood. Dat hebben de rechters genegeerd. Dat betekent dat de rechters een afweging hebben moeten maken: ze kozen voor verstikking en geweld, waarvoor nihil bewijs aanwezig was en besloten kennelijk dat een natuurlijke dood niet reëel was, ondanks dat daarvoor wel aanwijzingen werden gevonden. Kiezen tussen twee mogelijkheden betekent per definitie dat er een twijfel moment aanwezig is.
Ik zou graag willen weten wat de motivering van het hof is geweest om de mogelijkheid van een natuurlijk overlijden te negeren. Een tweede vraag is of de ontbinding van het lichaam de patholoog-anatoom heeft belemmerd. Volgens de patholoog-anatoom in ons ziekenhuis heeft een gevorderde ontbinding nauwelijks consequenties voor de autopsie. Slechts kleine krasjes op het lichaam zijn misschien niet meer te zien, maar met rontgenapparatuur is alles te signaleren.
Bij de vraag van een vorige reviewschrjjver sluit ik me graag aan.
Hier is absoluut sprake van een gerechtelijke dwaling. Kennelijk heeft de overtuiging het gewonnen van het bewijs, ofwel het gezonde verstand heeft het laten afweten.
J. Van Gelder vraagt: ‘wat is de motivering van het Hof is geweest om de mogelijkheid van een natuurlijk overlijden te negeren?’
Voor een antwoord op deze vraag is van belang het sectie-onderzoek van de patholoog-anatoom dr. Visser van het NFI en zijn beantwoording ter terechtzitting, alsmede het onderzoek van de patholoog-anatoom Dr. Van de Molengraft, die in een second-opinion het sectie-verslag van dr. Visser onderzocht en beoordeelde.
Dr. Visser heeft in zijn conclusie van het sectie-verslag geschreven dat hij geen doodsoorzaak heeft kunnen vaststellen. Hij trof een onbeschadigd lichaam aan, zowel in- als uitwendig. Voor de mogelijkheid van verstikking en geweldgebruik trof hij geen aanwijzingen aan.
Dr. Van de Molengraft ontdekte in het sectie-verslag van dr. Visser twee elementen aan die in combinatie met elkaar kunnen duiden op een acuut hartfalen, namelijk de aanwezigheid van rode bloedcellen in de longblaasjes en de verkleuring van de longen.
Dr. Visser verklaarde ter terechtzitting dat hij de opmerkingen van dr. Van de Molengraft onderschreef. Vervolgens verklaarde hij dat een natuurlijke dood niet kan worden uitgesloten.
In haar arrest van 12 juli 2004 blijkt vlijmscherp waarom het Hof de mogelijkheid van een natuurlijke dood negeert. Zo vlijmscherp ONJUIST dat onmiddellijk duidelijk wordt dat het Hof hier de plank mis slaat.
‘Het Hof is van oordeel dat, gelet op het verschil in specifieke expertise tussen de deskundigen dr. Visser(forensisch patholoog van het NFI te Rijswijk en dr. Van de Molengraft (klinisch patholoog in het Rijnstate ziekenhuis te Arnhem) en op de hieronder vermelde omstandigheden, voorbij dient te worden gegaan aan het beroep van de verdediging op het door haar ingebrachte rapport van dr. Van de Molengraft. Dr. Visser is forensisch patholoog en heeft in die hoedanigheid – anders dan dr. Van de Molengraft – jarenlange ervaring met secties van lichamen die in gevorderde staat van ontbinding verkeren, zoals bij Overzier het geval was’.
Conclusie: Het is duidelijk dat het Hof hier niet goed heeft opgelet, immers dr. Visser onderschreef wat dr. Van de Molengraft in het sectierapport van dr. Visser zelf signaleerde. Dat maakt duidelijk dat het onderscheid dat het hof maakte tussen dr. Van de Molengraft en dr. Visser hier niet relevant is. Beiden zijn dezelfde mening toegedaan en het maakt derhalve niet uit dat de één forensisch- en de ander klinisch patholoog-anatoom is.
Mogelijk dat dr. Visser vanuit zijn discipline forensisch patholoog-anatoom, te gefocust is geweest op een onnatuurlijke dood en daarmee in eerste instantie niet op de mogelijke aanwijzingen voor een natuurlijk overlijden was gespitst. Een bevestiging hiervoor geeft dr. Visser min of meer zelf, gezien het feit dat dr. Visser eerst ter zitting desgevraagd de mogelijkheid van een natuurlijke dood onderschreef. Eerst op dat moment blijkt dat dr. Visser voor de mogelijkheid van een natuurlijke dood openstond. Daarvoor heeft hij daar in zijn sectierapport noch in zijn schriftelijke antwoorden melding van gemaakt.
Een klinisch patholoog zoals dr. Van de Molengraft, is primair gericht op het vinden van de oorzaak van een natuurlijk overlijden. Zowel dat aspect als het feit dat dr. Van de Molengraft de aanwijzingen voor een natuurlijk overlijden in het sectieverslag van dr. Visser aantrof, alsmede het feit dat dr. Visser de mogelijkheid van een natuurlijke dood onderschreef, heeft het hof gemist en niet op juiste waarde geschat.
Dit aspect is van doorslaggevende betekenis, aangezien het hof hiermee de mogelijkheid van een natuurlijk overlijden met een onjuiste motivering terzijde stelde. Wilde het hof tot een veroordeling komen, dan moest het hof de mogelijkheid van een natuurlijke dood wel elimineren. Zo niet dan had het hof hier onvermijdelijk tot een vrijspraak moeten besluiten.
Vraag van Jose van der Veer en J. van Gelder: ‘Kan de rechter tegen de mening van twee pathologen-anatoom in, een doodsoorzaak vaststellen, waar beide pathologen-anatoom geen aanwijzingen hebben aangetroffen en slechts een aanwijzing zagen voor een natuurlijke dood?’
De rechter moet van goede huize komen wil hij de mening van pathologen-anatoom negeren. Het antwoord op deze vraag lijkt ons NEE te moeten zijn, tenzij het Hof uit andere bronnen heeft kunnen vaststellen dat het om verstikking en geweld met de dood tot gevolg is gegaan. Dr. Visser van het NFI heeft herhaaldelijk verklaard dat andere bronnen van onderzoek het bewijs van verstikking zouden dienen te leveren. Dat zou kunnen wanneer getuigen hebben gezien dat er sprake is geweest van verstikking en gebruik van geweld. Die getuigen zijn er niet en er zijn geen andere bronnen van onderzoek waaruit blijkt dat Overzier werd verstikt of tengevolge van geweld is overleden.
Het lijkt me dat zeker in de zaak Haalboom het Hof niet zelf tot de vaststelling van de doodsoorzaak had mogen overgaan. In de bewijsoverweging noch elders in het arrest is te lezen dat de belemmering van de ademhaling als doodsoorzaak door het Hof werd vastgesteld, noch blijkt uit het arrest dat er sprake is geweest van geweld dan wel anderszins geweld. Er is geen wettig bewijs voor de doodsoorzaak verstikking en gebruik van geweld.
In de zaak Haalboom heeft het Hof onderscheid gemaakt tussen beide pathologen-anatoom. Dat het Hof hier heeft gedwaald is duidelijk geworden uit hun motivering. Het Hof heeft een tegenstelling tussen beide pathologen verondersteld, die er niet was. Beiden zagen geen spoor van verstikking en van geweld, maar wel aanwijzingen voor een acuut hartfalen.
Uit de motivering van het Hof (zie beantwoording vorige vraag van J. van Gelder) kan worden opgemaakt dat het Hof uitgaat van een tegenstelling tussen beide pathologen. Die tegenstelling is er niet geweest. Vanuit die onjuiste aanname heeft het Hof kennelijk gemeend dat zij dan zelf de knoop moest doorhakken en zelfstandig tot een oordeel moest komen.
Met ongeloof heb ik de uitzending gevolgd op RTL4 over Henk Haalboom. Hoe kan een ongetrainde kleine man een 20 jaar jongere man, die een stuk groter en zwaarder was, zonder sporen van geweld op een bepaalde manier verstikken, zonder dat hij maar een zweem van gevechtssport beheerd. Dat rechters zich niet ontzettend achter de oren hebben gekrabd. Je hoeft geen super deskundige te zijn om te concluderen dat Henk Haalboom geen enkele kans zou hebben gehad om die grotere en veel jongere man te overweldigen en tegelijk te verstikken. Dan kost je wel een aantal minuten.
Ik wil hiermee zeggen dat de twijfels bij de rechters aanwezig moet zijn geweest. Was die twijfel er niet dan, dan zijn de rechters niet competent geweest. Alleen fysiek bezien is het onmogelijk begreep ik van de gevechtsportdeskundige Bloem dat Henk Haalboom er toe in staat is geweest om deze daad te verrichten. Ik vraag me echt af hoe het met de realiteitszin van de rechters zat? De rapportage op RTL4 heeft me er toe gebracht mij meer in deze strafzaak te verdiepen. Ik ben er van overtuigd dat hier een enorme dwaling heeft plaatsgevonden.
Goedemorgen,
In een gesprek met mijn collega, fiscaal jurist en geen strafrechtdeskundige, vroegen wij ons af hoe het mogelijk was dat het hof in de strafzaak van Henk Haalboom bewezenverklaarde dat Pim Overzier door een vorm van verstikking en door gebruik van geweld om het leven was gebracht, terwijl de patholoog-anatoom dr. Visser daarvoor geen aanwijzingen had aangetroffen.
Volgens de wet dient de rechterlijke overtuiging uitsluitend te berusten op wettige bewijsmiddelen. Wij constateren dat het in de zaak van Henk Haalboom niet wilde lukken om een doodsoorzaak vast te stellen. De patholoog-anatoom dr. Visser kon niets vinden wat op verstikking of gebruik van geweld wees. Wat hij wel kon onderschrijven was de mening van een tweede patholoog-anatoom dat een paar aspecten van het lichaam konden duiden op een acuut hartfalen. Toch besloten de rechters anders: zij kozen voor een vorm van verstikking en gebruik van geweld met de dood tot gevolg. De vraag is op welke bewijsmiddelen deze doodsoorzaken berusten? Die bewijsmiddelen hebben wij niet kunnen ontdekken. Alles wat er aan boeken en rapporten is verschenen, maakt duidelijk dat de patholoog-anatoom dr. Visser geen doodsoorzaak heeft vastgesteld, maar dat de rechters van het hof een vorm van verstikking en geweld gebruik kennelijk de meest voor de handliggende doodsoorzaken vonden.
Maar hoe zit het dan met de verklaring van dr. Visser dat hij een natuurijke dood ook mogelijk acht? En dat hij het met de andere patholoog-anatoom eens was dat een paar aspecten van het lichaam daar op wijzen?
In deze opmerkingen van dr. Vaisser zit naar mijn mening zoveel twijfel dat wij het met de hoofdofficier van justitie Bart Nieuwe huis eens zijn, dat als niet onomstotelijk vaststaat dat de dood door verstikking is ingetreden, iemand niet daarvoor veroordeeld kan worden en vrijgesproken dient te worden.4
Wij zouden graag van een strafrechtdeskundige willen vernemen of de rechter tegen de mening van twee pathologen-anatoom in, een doodsoorzaak kan vaststellen, waar de patholgen-anatoom niets van hebben aangetroffen, terwijl de enige aanwijzingen voor een doodsoorzaak wijzen op een natuurlijke dood.
‘Als het niet onomstotelijk kan worden vastgesteld, als het niet zonder enige vorm van twijfel is ‘ zegt hoofdofficier van Justitie Nieuwehuizen, ‘dan moet er in Nederland een vrijspraak volgen’.
In de zaak van Henk Haalboom zijn er meer dan ‘vormen van twijfel’. Het is zo ongelofelijk onwaarschijnlijk dat hij schuldig zou zijn aan moord, dat zijn veroordeling alleen te begrijpen is vanuit het perspectief dat het voor de menselijke psyche prettiger is om een dader aan te kunnen wijzen, zelfs als dat een onschuldige is, dan om in onzekerheid te verkeren. .
Mag alsjeblieft na al deze jaren ieder die bij deze veroordeling betrokken geweest is, in staat zijn over zijn eigen schaduw heen te stappen en toe te geven dat er een fout is gemaakt….
Laat, maar nooit té laat.
Al jaren volg ik van dichtbij het wel en wee van Henk en Justine over wat met name Henk heeft meegemaakt in de gevangenis en hun opkomen voor rechtvaardigheid.
Hoe is het mogelijk dat het OM en de rechterlijke macht blijven vasthouden aan een veroordeling als zoveel bewijs reeds is geleverd dat hij onschuldig gevangen zit?
Ik kan daar niet bij .
Wat berokkent het justitiële apparaat een leed om vast te houden aan een eenmaal genomen beslissing, die op dwaling is gebaseerd, en daarmee een medemens onterecht zijn vrijheid te ontnemen.
Henk verdient het en iedereen in een soortgelijke situatie om gerehabiliteerd te worden.
Verbazingwekkend dat de zaak van Henk Haalboom weer in beeld komt als een dwaling. Die zaak is toch al lang duidelijk. Vorige week zag ik bij Pauw de hoofdofficier van justitie Bart Nieuwehuizen aan het woord. Die zei toch overduidelijk dat als verstikking niet overduidelijk wordt aangetoond.en als er maar een spoor van twijfel is dan kan er in onsmland iemand niet veroordeeld worden. In Henk Haalbooms zaak werd er nooit een doodsoorzaak verstikking geconstateerd. Toch werd hij veroordeeld. Hij zou geweld hebben gebruikt, maar er werd nooit een spoor van geweld gevonden. Dat betekent dat het niet moeilijk moet zijn deze dwaling te herzien. Als een hoge ambtenaar als de hoofdofficier dit uiteindelijk inziet, dan moet dat toch dit kunnen zonder eindeloze procedures.
Bij Pauw hoorde ik hoofdofficier Bart Nieuwenhuis zeggen dat bij twijfel over de doodsoorzaak verstikking, geen moord of doodslag kan worden uitgesproken, maar bij enige twijfel moet er vrijspraak komen in het rechtsysteem.
Nu vraag ik me af hoe het kan dat Henk Haalboom werd veroordeeld wegens verstikking en gebruik van geweld, terwijl de patholoog-anatoom geen spoor van verstikking of geweld heeft aangetroffen.
Inmiddels is bekend dat Pim Overzier ernstige hartproblemen had.
Henk kreeg 20 jaar gevangenisstraf opgelegd en heeft zijn straf uitgezeten.
Hoe kan het dat het OM wel opkomt voor de agenten en niet voor Henk Haalboom?
Is dit niet meten met 2 maten?
Ik ken Henk van het tennissen: gewoon een heel sympathieke man waarmee het goed toeven is. Ik zag het programma op de televisie en ben gewoon verbaasd. geschokt, vertwijfeld: hoe kan Justitite iemand veroordelen voor een misdrijf wat geen misdrijf ís! Hoe kunne de mensen die Pim begroeven al die jaren hun mond houden!! Waarom komt er geen heropening van deze onverkwikkelijke zaak?
Met zaken als de Maseratie-man, Holleeder, Wilders…….allemaal tijdverspilling voor zaken die voor iedereen duidelijk zijn! En dan déze zaak niet willen heropenen? Justitie moet zich schamen, zich héél diep schamen. In plaats van Justitie en Veiligheid om te draaien moeten ze déze zaak maar eens omdraaien……..dát is de wil van het Nederlandse volk!!!
En dan vorige week de uitspraak in de zaak Henriquez: OvJ Bart Nieuwenhuis doet in het programma van Jeroen Pauw een aantal uitspraken die eigenlijk voor Henk Haalboom heel positief zijn: “bij maar enige twijfel over de doodsoorzaak verstikking, kan niet worden gesproken van moord of doodslag! Dus ook geen veroordeling en dus vrijspraak!” Of geldt dat alleen voor zaken waarin agenten worden aangeklaagd? Is dan de goede naam van de politie in het geding? En wat dacht je dan van de goede naam van Henk Haalboom?
Henk is onschuldig, daar zijn mijn vrouw en ik 100% van overtuigd! En laten de begravers van Pim zich nu eens melden, zó erg kan een ontmoeting op een homo-ontmoetingsplaats anno 2017 toch niet meer gevonden worden? Desnoods anoniem, daar zijn in de wetgeving mogelijkheden voor, maar Henks naam moet gezuiverd worden!
Henk en Justine,
Wij hoeven niet zo lang na te denken over jou onschuld.
Wij voelen voor 100% zeker dat je ONSCHULDIG bent.
Het is onvoorstelbaar wat jou is aangedaan.
Wij hopen dat de waarheid boven water komt.
Sterkte voor nu en in toekomst, al heb je je vrijheid terug.
Edelhoogachtbare heer/vrouwe,
Mijn klompen zijn stuk, mijn rechtsgevoel is met het waswater weggegooid.
Ik snap niet dat zij die veroordeeld zijn, waarvan het bewijs geen bewijs is of onvoldoende bewijs is,
( zie het programma Onschuldig) nog steeds veroordeeld blijven. Nu de hoofdofficier van Justitie deze uitspraak heeft gedaan.
Zaak Haalboom.
Er was en is in deze zaak geen duidelijke doodsoorzaak dan een aanname.
Er is een reconstructie gemaakt en onderzoek waaruit blijkt dat hij het slachtoffer onmogelijk alleen verplaatst kan hebben. Enz enz Ik behoef u toch niet het hele dossier voor u opnieuw uit te schrijven? Ik mag aannemen dat u uw zaken kent, en weet waar het over gaat.
Kort en goed de bewijsvoering rammelde aan alleskanten.
Dit zal, volgens de hoofdofficier van justitie, tot vrijspraak moet leiden en geen veroordeling.
Dus heren en dames van de hoge raad waar blijft de verontschuldiging, waar blijft de rehabilitatie, waar blijft de schade vergoeding? Dit zijn volgens mij wel de dingen waar een onschuldig gevangen persoon recht op heeft.
In afwachting van uw antwoord verblijf ik.
Groet, G.
Wilt u reageren mijn gegevens zijn bij de redactie van deze site bekend.
De zaak Henriques contra zaak Haalboom/Overzier.
Het gaat even niet om wel of niet veroordelen, maar om het Rijksrecherche onderzoek in de zaak Henriques
Het OM, de politie en ook Rijksrecherche, NB de politie binnen de politie heeft tot primaire taak zoals in elk onderzoek WAARHEIDSVINDING.
Rijksrecherche wordt in haar onderzoek echter beperkt door de onderzoeksopdracht die men van het college van PG’s / Min. van Justitie en Veiligheid krijgt.
De onderzoeksopdracht gaat voor waarheidsvinding. (als men buiten de onderzoeksopdracht gaat werken, wordt het een zootje)
Vermoedelijk heeft hier de onderzoeksopdracht geluid: zorg dat er voor de overheid Min. van V en J dus politie zo min mogelijk schade komt.
Rijksrecherche levert opzettelijk een wazige videofilm aan en zegt vervolgens sorry er is een foutje gemaakt, dit was per ongeluk en daarmee was de kous af.
En dan het commentaar van Bart Nieuwenhuizen er mag geen enkele twijfel zijn over de doodsoorzaak, is die er wel dan kan er niet vervolgd worden. (behalve als je geen verdachte agent bent en Henk Haalboom heet.)
Ook in andere (feiten) onderzoeken weet ik uit eigen ervaring dat de onderzoeksopdracht voor waarheidsvinding gaat.
Rijssen oud rechercheur vuurwerkramp Jan Paalman
Van de week hoorde ik bij Pauw de hoofdofficier van justitie Bart Nieuwenhuis zeggen dat bij twijfel over de doodsoorzaak iemand niet veroordeeld mag worden. Onomstotelijk moet vaststaan dat de verdachte het misdrijf moet hebben gedaan waarvoor hij werd opgepakt.
Maar hoe is het dan mogelijk dat Henk Haaboom werd veroordeeld voor moord op Pim Overzier terwijl er niets van een doodsoorzaak werd gevonden. Ik begrijp dat niet. Nu hoorde ik ook de patholoog-anatoom zeggen dat er geen verstikking werd vastgesteld. Maar wel dat er iets fout zat met zijn hart. Ik lees op de site dat zijn aderen 75% dicht zaten. Dan weet ik als verpleegkundige wel dat dit heel ernstig is. En die genetische afwijking ken ik. Dan kan je zo maar plotseling dood neervallen.
Dan die verstikking, waar niets van te vinden was. Dan ben je toch als rechters aan het verzinnen dat dit de doodsoorzaak is?
Nu is duidelijk dat die Pim flinke hartproblemen had en bij de veroordeling was al duidelijk dat daar aanwijzingen voor waren. Hoe kun je Henk Haalboom dan veroordelen voor moord. Ik vind dit buitengewoon ernstig, dat onze rechters zo in de fout kunnen gaan en dat onze hoogste rechters dit maar gewoon laten gebeuren. Ik was onlangs al verrast toen de zaak van Dick Leeuwarden behandeld werd op RTL4. Alles blijkt anders te liggen dan bij de veroordeling en dan toch maar vol houden dat het een moord was. Wat heb je aan een hoge raad die zo onzorgvuldig met ons recht omspringen. Dan ben je toch rechteloos. Ik ben er vreselijk van geschrokken.
Voor mij is duidelijk dat Henk Haalboom en Dick Leewuwarden geen moordenaars zijn, maar slachtoffers zijn van dwalende rechters.
Al was Henk Haalboom een boom van een man dan nog had hij Pim Overzier niet zonder schade toe te brengen kunnen overweldigen en verstikken. Ik zag nu een kleine man, die geen partij voor Pim Overzier had kunnen zijn. Blinde rechters, haal die lap voor je ogen weg en kijk met open vizier, in plaats van in achterkamertjes iemand te veroordelen, wat aan niemand is uit te leggen.
dag sylvia,
in je onderbouwde verontwaardiging en je pleidooi voor vrijspraak proeven wij erkenning en dat stemt ons dankbaar en blij. je vraagt de rechters de lap voor hun ogen weg te halen. op de omslag van mijn boek ‘voorbij schuld en onschuld’ staat een vrouwe justitia zonder blinddoek. zij kijkt met een open blik naar de mens die voor haar staat. ik nodig de rechters met jou uit dat ook te doen. warme groet, justine
Hoi xHenk,
Ik heb je keren kennen tijdens een stage op jiuw afdeling.
Ik vond je een aardige kerel.
Wat ik me herinner is dat je briefjes onder de deur schoof omdat je wilde uitslapen ivm je migraine.
Ik hoop dat het goed komt, fat verdien je.
Gr e
Dag Henk,
Ik geloof je!
Woorden schieten te kort, vandaar deze korte maar krachtige zin, die er toe doet.
Ik geloof je!
Hartelijke groeten,
Anne-Marieke
Beste Henk en Justine,
Gefeliciteerd met deze nieuwe website, die helder en overzichtelijk is.
Zoals je weet vriend en vriendin, ik blijf jullie volgen. In persoonlijk contact en via deze site.
Ik hoop, en naar ik zo gelezen heb, ben ik niet de enige die dat wil, dat justitie de hand in eigen boezem durft te steken.
En zo hun foute verwerking van de feiten in heroverweging neemt. Dit niet alleen voor jullie zaak. Maar ook voor de ander zaken die veroordelingen tot gevolg hadden dat onschuldigen achter de tralies gezet werden.
Of ons gerechtssysteem dit ooit zal doen is een vraag die mij bezig houdt. Of beschermen de rechters van hoog tot laag elkaar? Het lijkt er wel op. Ondanks dat er zaken zijn die wel herroepen worden. Maar dan nog, waarom de ene zaak wel en de andere niet? Zijn er belangen van derde die op het spel staan?
Eerlijkheid duurt het langst, en dat geldt ook voor justitie, al hoewel ik aanneem dat die weg wat langer is dan voor een individueel persoon.
De wereld zal er mooier en beter van worden als wij dat binnen onze rechtsstaat voor elkaar krijgen. Een justitie die eerlijk is en open. Als wij dan dat ook nog wereldkundig zouden kunnen maken. en de wereld tot voorbeeld kunnen zijn. Hoe zal de wereld er dan uitzien???
Groet G.
Geachte/beste lezer,
Strafrechtadvocaten hebben in een enquête van 2014 aangegeven dat Processen Verbaal structureel (!!!!!) onbetrouwbaar zijn. Maar wie gaat daar wat aan doen. Dit betekent alleen maar werkgelegenheid voor politie, justitie, rechterlijke macht en ook advocaten. Iedereen verdient aan deze ellende. Wie kan en wil deze impasse doorbreken.
De afgelopen 10 jaar hebben maar liefst 30.000 mensen onschuldig vastgezeten. Als deze getallen zouden worden genoemd bij verkeersongelukken of ziekenhuisfouten zou de wereld te klein zijn. De redactie vraagt om het netjes te houden en zal dus geen scheldwoorden gebruiken. Maar ben zelf het slachtoffer van een falende gemeente, een nalatige politie, een OM dat zich maar al te graag laat misleiden en een rechterlijke macht die als applausmachine van het OM fungeert. Het is echt afschuwelijk wat je overkomt.
Wens Henk het allerbeste en hoop op een zo groot mogelijke genoegdoening voor hem en dat het vooral goed met hem gaat.
Dean
Op 25 mei 2015 zendt omroep Human ‘Een lijk in het bos’ uit met Henk in de hoofdrol. Ondanks dat de documentaire laat zien dat het geen moord betreft en het voor Henk fysiek onmogelijk was om een grotere en jongere man te verstikken, vraagt Merel zich af waarom Henk niet bij de feiten kon blijven tijdens de verhoren en er een heleboel bij verzon. Zij heeft ook het boek ‘De gestolen jaren van Henk Haalboom’ gelezen en in beide komt hij over als een betrouwbare en mentaal sterke man. Hoe kan dat nou?
Ook andere onschuldig veroordeelden reageerden op soortgelijke wijze in de verhoren. De mannen van de Puttense moordzaak waren onschuldig en bekenden toch. Ook Ina Post bekende de moord op een bejaarde vrouw. Dat overkwam ook Cees Borstboom in de Schiedammer parkmoord. Ofschoon Henk niet bekende vertelde hij wel verwarde verhalen over een mogelijke betrokkenheid.
Twijfels aan de geloofwaardigheid van onterecht verdachten en veroordeelden zijn hardnekkig. Ik zal proberen uit te leggen wat Henk doormaakte voor en na zijn aanhouding opdat zijn verwarring beter te begrijpen wordt.
Er vinden vervelende incidenten plaats in zijn leven. Er wordt ingebroken in zijn huis en zijn autosleutels zijn weg. Er vindt een aanrijding plaats met zijn auto, terwijl Henk thuis aan de telefoon zit. Een onbekende man komt hem vertellen dat Pim Overzier een oogje heeft op zijn vriendin. Kort daarna wordt Pim vermist en wordt Henks auto in beslag genomen. Henk gaat denken dat hij op de een of andere manier betrokken is bij de verdwijning van Pim Overzier. Zijn aanhouding door de politie en de beschuldiging van moord lijken zijn vermoeden te bevestigen. Deze gebeurtenis is zo traumatisch dat hij zich niets meer van de autorit naar het politiebureau kan herinneren. Vanaf dat moment kan hij niet meer normaal en met reflectie op zichzelf denken.
Hij komt in een hel terecht. Zeven weken lang wordt hij verhoord, soms wel 10 uur op een dag. Naast minimaal contact met zijn advocaat wordt hij volledig afgesloten van de buitenwereld. Alles om hem heen is vreemd en bedreigend. Hij zit in een isoleercel met dag en nacht het licht aan en constante camerabewaking. Hij slaapt niet en wordt verwarder.
Rechercheurs stellen soms wel 100 keer dezelfde vraag totdat ze een voor hen bevredigend antwoord krijgen. Als je dat bevredigend antwoord niet kunt geven omdat je onschuldig bent, blijven ze de druk opvoeren. Dus zeg je maar wat, ook al is het onzin, omdat je weet dat je dan van de druk verlost bent.
Henk weet de volgende dag al niet meer wat hij de vorige dag verteld heeft. De politie gaat als zijn geheugen fungeren. Hij laat het maar zo, ook al komt hij steeds verder weg van de realiteit. Hij raakt het spoor volledig bijster. Wat hij verklaart lijkt niet van belang, als hij maar verklaart. Als hij weigert zijn verklaringen te ondertekenen omdat ze geen goede weergave zijn van zijn verklaringen zegt een rechercheur: ‘ Het maakt ons niet uit of je wel of niet ondertekent, wij maken uit wat er op papier komt en daar gaat de officier van justitie van uit. Als we willen krijgen we iedereen veroordeeld’. Zo wordt Henk murw gemaakt en dat leidt er toe dat hij gaat denken dat het niet uitmaakt wat hij zegt. Ze maken toch hun eigen verhaal.
Een psycholoog die Henk om hulp vroeg voor zijn aanhouding verklaarde dat Henk toen al niet verhoorcapabel was en dat werd er tijdens de weken van verhoren niet beter op.
Als de verhoren stoppen vindt Henk langzaam zichzelf terug. Hij mag weer bellen met familie en vrienden en bezoek ontvangen. Het vechten voor gerechtigheid en het vinden van een bevredigende, geheel eigen houding ten opzichte van de mensen om hem heen geven hem zijn kracht terug. Hij kan weer recht denken. Jaren later lukt het hem met behulp van een therapeute de kromme verhalen die tijdens de verhoren ontstonden op te schonen en een eerlijke weergave te doen van de periode voor zijn aanhouding.
De film ‘De nachtmerrie van Ina Post’ geeft een goed beeld van hoe zij in haar verhoorperiode behandeld wordt. Op 25 juli 2015 gaat Eenvandaag in op gerechtelijke dwalingen en o.a. valse bekentenissen onder druk van rechercheurs.